اگر پیگیر اخبار و رویدادهای استانی باشید، متوجه می‌شوید که تقریباً هفته‌ای نیست که در میان اخبار پلیس، خبر از کشف انبوه مواد مخدر و جمع‌آوری معتادان در مراغه نباشد. همین عبارت (مراغه+مواد مخدر) را در اینترنت جستجو کنید، متوجه می‌شوید که روزگار جفاکار، چه بر سر مراغه عزیزمان آورده است. البته که مواد مخدر، یک بلای همه‌گیر است و در تمام شهرها وجود دارد، اما عجیب و غم‌انگیز است که مراغه‌ با تاریخ سراسر فرهیختگی، با سنت‌های زیبا و با انبوه توانمندی‌های طبیعی، بیش از هر چیز، با مواد مخدر شناخته می‌شود. عجیب‌تر این‌که مواد مخدر در مراغه، از محدوده شهری عبور کرده و حتی روستاها را (که پیشتاز سنت‌ها وآئین‌ها هستند) در بر گرفته است.

آذربایجان‌شرقی جز استان‌هایی است که کمترین گرایش را به مواد مخدر دارد، اما در همین استان، گزارش‌های غیررسمی از پیشتازی مصرف مواد مخدر در مراغه حکایت دارد. نهادهای فرهنگی و اجتماعی با بودجه‌های فربه، انگار خودشان با پیوند شوم «مراغه و مواد مخدر» عادت کرده‌اند. رسانه‌ها و تشکیلات مردمی مراغه نیز دست‌کمی از مسئولان ناکارآمد ندارند. در مراغه همه‌چیز و همه‌کس به این وضع، معتاد شده‌اند. قبح مواد مخدر در مراغه از بین رفته است. حتی رسانه‌ها هم گرفتار این تخدیر خبری شده‌اند. دوست مراغه‌ای‌ام چندی پیش می‌گفت در مراغه شاید نتوانید به راحتی ماست و شیر و تخم‌مرغ را راحت پیدا کنید، اما برای یافتن مواد مخدر (از هر دو نوع صنعتی و سنتی!) بیشتر از نیم ساعت معطل نمی‌مانید. افیون، مراغه عزیزمان را از پای در آورده‌است. پلیس جز دستگیری‌های مداوم، نه کاری می‌تواند انجام دارد و نه اساساً وظیفه‌ای جز این دارد. نگاهی به تیترهای یک ماه گذشته از عملکرد پلیس در مراغه بیندازید: دستگیری ۲۵۴ سارق و معتاد متجاهر در مراغه، کشف یک کیلو و ۵۰۰ گرم موادمخدر از نوع تریاک و دستگیری ۲ نفر، کشف 90 کیلوگرم انواع موادمخدر در مراغه و آخرین خبر، دستگيری ۳ نفر عامل تهيه و توزيع مواد مخدر و کشف ۹۰ کيلوگرم انواع موادمخدر در مراغه و ...

آقایان! مراغه را نجات دهید. این شهر، شهر دانشمندان و هنرمندان است. درد افیون سزاوار مراغه نیست. شیوه این نجات، تنها دستگیری معتادان و خرده‌فروش‌های مفلوک نیست. ریشه‌یابی کنید، به فرهنگ و ورزش و جامعه بپردازید. گلوگاه قاچاق افیون را در این شهر بخشکانید.